پایان ده ماهگی

امروز که دارم این مطلب رو می نویسم پارسای عزیزم ۱۱ ماه و ۲ روز سن داره

نه ماهگی و ده ماهگی سخت ترین ماهای ما و پارسا بود

شبها با گریه بیدار میشد دو سه ساعتی بی تابی می کرد بعدم با گریه می خوابید

خورد و خوراکش خیلی کم شده بود و بسیار بهانه می گرفت و گریه می کرد

وزنش اضافه نشد و کلی ما رو نگران کرد

همشم بخاطر دندوناش بود ,چهار تا از دندوناش با فاصله خیلی کم از هم در آمدن اول دوتای بالایی بعدم دوتای پایین  حالا دیگه ۸ تا دندون داره کلی ما رو گاز گازی می کنه

با دندوناش همه کارم می کنه با سرعت نور در همه چیز رو باز می کنه

اینم نتیجه  یه روز خرید بردن پارسا,

توی اساب بازی فروشی آویزون گردن این الاغ بادی شد  ما هم براش خریدیمش

اما این روزها خدا رو شکر قدری آرامش بر قرار شده هنوزم بد خوراکی میکنه اما دیگه اونقدر گریه نمی کنه و شیرشو بهتر می خوره

پارسا کلی دد دادا بابا ... میکنه

بلند می خندیم با ما می خنده،ناق ناق  می کنیم  تکرار میکنه،لجش می گیره دندون می گیره

ماه گذشته که بی اعصاب بود خیلی هم لج می کرد وقتی لجش می گرفت داد می زد اَیَ یَ یا نه نه نه

یه چیزو که نمی خواد سرشو تند تند چپ و راست می کنه

با شعرهای کودکانه زمزمه می کنه،گاهی هم نشسته بالا پایین می پره یا سرشو تکون میده،می گیم دست بزن دوتا دستاشو بهم میده بالا پایین می بره

وقتی حواسش نباشه چند ثانیه ای روی پاهاش میاسته

در باز میبینه با سرعت میره طرفش تا بره بیرون،بیرون رفتنو خیلی دوس داره یه روز نره بیرون دیگه غروب که میشه همش بغل میشه دستشو به سمت در دراز میکنه که بریم

بگم عاشق اینه که لباسارو از روی بند بندازه پایین یا بره سر کشو همه لباسارو بریزه بیرون یا ساک لباسی و سبد اسباب بازیشو خالی کنه،میره سراغ جا کفشی همین کارو با کفشا میکنه،تازگی بیرون آوردن چیزای توی کابینتم بهش اضافه شده

رویه پنجه میاسته تا دستش برسه به کیبرد و ...

اگه یه چیزی هم خیلی بالا باشه می چسبه به لباست که بغلم کن،وقتی بغلش کردی شیرجه میره به سمت اون چیزی که می خواسته